Özürlü Olmak Dünyanın Sonu Mu?

Özürlü Olmak Dünyanın Sonu Mu?
Bu soruyu hemen ''evet'' diye yanıtlayanlara kocaman bi HAYIR... Bize evet dedirten diğer insanlarla kendimizi karşılaştırmamızdır. Onları gözügörüyor ben görmüyorum, onlar duyuyor ben duymuyorum, onlar yürüyebiliyor ben yürüyemiyorum gibi...
Oysa onlar da biz de bu aletleri kendimiz yapmadık, bir tezgahtan satın almadık.Bu aletlerin hakiki sahibi mülkünde her şekilde tasarruf eder.Bu aletlerin birinin ya da bir kaçının bozulması bir usta terziye modellik yapan birinin terzinin giydirdiği elbise üzerinde kesip-biçme eylemi olarak görülür risalelerde.Büyük sanatçı eserinin mükemmelliğini ispat etmek için bunu uyguladığını söyler.Ücret karşılığına bu işi yapan modelin bu terziye kolumu çok kestin, bacağımı kopardın gözümü aldın demeye hakkı var mıdır? O ücretini peşin almıştır.Dünyada aldığı her nefes ve gördüğü rızıklardır bu ücret.Bu meyanda model olarak şekilmş olduğumuz için kendimzi şanslı bile sayabiliriz.
Kur'an'da da geçtiği gibi dünyada çekilen dertler(isyan etmemek şartıyla) ahirette bize mükafatlar getirir.
Tüm bunlar halimizi hamd etmeyi gerektirir.Asla daha iyi olmak için çaba harcamamamızı gerektirmez.Hep daha iyi olmak için uğraşmamız, durumumuz ne halde olursa olsun bir şeyler yapmaya uğraşmalıyız.''İki günü eşit olan bizden değildir'' HZ. Muhammed(sav) hadisinden de anlaşıldığı gibi bugün dünden, yarın da bugünden daha çok emek vermeliyiz.Bu kadar bize örnek olacak özürlü olduğu halde başarıyı yakalayan insaları izleyebiliriz.
Bunlardan biri de neden biz olmayalım?...